chodzić [iść, pójść] po prośbie
- chodzić [iść, pójść] po prośbie
chodzić [iść, pójść] po prośbie {{/stl_13}}{{stl_7}}'żebrać, utrzymywać się z jałmużny': {{/stl_7}}{{stl_10}}W ostatnich latach życia musiał chodzić po prośbie, aby nie umrzeć z głodu. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
pójść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXd, pójśćjdę, pójśćjdzie, pójdź, poszedł, poszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc, skierować się w którąś stronę, wybrać się dokądś, w jakimś celu; zacząć iść dokądś; podążyć;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika … Słownik frazeologiczny
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
prośba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. prośbabie; lm D. próśb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} proszenie, zwrócenie się do kogoś z życzeniem i wywieranie wpływu, by zechciał je spełnić; wyrażone zwykle w uprzejmy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień